Η πιο αληθινή ρομαντική ιστορία

Τι κάνεις όταν νιώθεις ότι συναντάς τον έρωτα της ζωής σου? Μαζεύεις όλο το κουράγιο σου και πας και του μιλάς? Ψάχνεις να βρεις την πιο ωραία ατάκα να της πεις? Η απλά κάθεσαι ανήμπορος και θάβεις τη μαγική στιγμούλα που μόλις ξεγλίστρισε από τα χέρια σου?Φαίνεται ότι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας ταλαντεύονταν μεταξύ των δύο πρώτων,για να καταλήξει στο τρίτο, ή όχι...
Συνέβη πριν από μερικές μέρες,στο μετρό της ΝΥ...Εκείνος καθόταν αμέριμνος σε μιά γωνιά του μετρό και άκουγε μουσική..Καστανός,ψηλός και αδύνατος(έτσι θα περιέγραφε τον εαυτό του μερικές ώρες μετά). Σε κάποια επόμενη στάση μπήκε και εκείνη.. Πρώτη φορά ένοιωθε έτσι. Τα λεπτά κυλούσαν και έψαχνε κάτι να πει. καταραμένες σκέψεις, άμοιαζαν να τον αποφεύγουν και στο μυαλό του συνεχώς αυτη. Και πρώτου προλάβει να κάνει κάτι,αυτή τον κοίταξε,σηκώνοντας το βλέμμα από το ημερολόγιό της,του χαμογέλασε και βγήκε από το συρμό.. Και κάπου εκεί τελείωσαν όλα. Το να ψάχνεις έναν άνθρωπο σε μια πόλη 8 εκ. ανθρώπων μάλλον ακατόρθωτο φαντάζει. Αλλά όχι για εκείνον.
Γύρισε σπίτι,έφτιαξε ένα site που το ονόμασε nygirlofmydreams.com με μια ζωγραφιά αυτής και εκείνου και με λεπτομερή περιγραφή όλων των στοιχείων που είχε συγκρατήσει(στη photo φαίνεται η ζωγραφιά της κοπέλας στη σελίδα που έφτιαξε),παρακαλώντας όλους όσους το επισκέπτονταν να το μεταδώσουν και σε άλλους. Ξεκίνησε έτσι κάτι πρωτοφανές, που σε 3 μέρες απέδωσε καρπούς. Φίλος της κοπέλας την αναγνώρισε,και του έστειλε το mail της... Ο ίδιος το επιβεβαίωσε στην ιστοσελίδα του,αναφέροντας πως ίσως συναντηθούν, και πως η συνέχεια, όπως αρμόζει, δε θα δημοσιευθεί στο internet, και εναπόκειται στη φαντασία μας.. Ίσως χαζή, αλλά για μένα είναι η πιο αληθινή ρομαντική ιστορία..