Les Fleurs du Mal

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τη τελευταία φορά που απλά περιπλανήθηκα μέσα στη νύχτα χωρίς κανένα λόγο,μόνο κ μόνο για να σκεφτώ...Και "όλοι" ξαφνικά βάλθηκαν να με σταματήσουν... Γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το χρειάζομαι αυτό, να απομακρυνθώ για λίγο, να μείνω μόνος μου...Ένας άνθρωπος που κάθεται κ απλά σκέφτεται χωρίς να θέλει να πετύχει κάτι,χωρίς να τον έχει αναγκάσει κάτι,απλά κ μόνο για να νοιώσει τον εαυτό του,για να επαναπροσδιορίσει την αρμονία του με τον κόσμο,θεωρείται παθητικός από τον κόσμο,μοιρολάτρης.. Για μένα όχι.. Για μένα αυτή η προσπάθεια του ανθρώπου να ξαναβρεί τη θέση του στον κόσμο είναι από τις πιο υψηλές δράσεις που υπάρχουν.. "Μια δράση της ψυχής, που είναι δυνατή μόνο υπό τον όρο της εσωτερικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας" (Ε.Fromm). Υπομονή...

"Mon coeur est un palais flétri par la cohue;
On s'y soûle, on s'y tue, on s'y prend aux cheveux..."
(Baudelaire,Les Fleurs du Mal)

Δυνάστης χρόνος

Υπάρχουν φορές που ο δυνάστης χρόνος που καθορίζει τη ζωή μας κομματιάζοντάς τη, σταματά να κυλά και παγώνει αδυνατώντας να συλλάβει την ομορφιά της στιγμής.. Κάποια πράγ- ματα δε λέγονται με λέξεις, απλά δεν περι- γράφονται...Μένουν να ζουν στις ψυχές των ποιητών...

για εκεινη..

Σκηνοθέτες της ζωής μας..

Είναι φορές μου νοιώθουμε ότι η ζωή μας ξαφνικά μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη...Τη φανταζόμαστε σαν μία ταινία με εμάς για πρωτα- γωνιστές..Νοιώθουμε ότι από κάπου μας βλέπουν,δραματοποιούμε κατα- στάσεις,μόνο κ μόνο για την αξία του θεάματος. Μπαίνουμε σε βάσανα από μόνοι μας απλώς για να φτάσουμε σε μια κάθαρση που εμείς μας επιβάλαμε. Και μεγαλοπιανόμαστε,λέμε βαρύ- γδουπα λόγια, φουσκώνουμε το στήθος, νομίζουμε ότι η ζωή μας έτσι αποκτά νόημα,αιθεροβατούμε,και όλο ανεβαίνουμε ξεχνώντας το χάος που μας περιβάλει..
Το μόνο που ίσως δεν πέρασε από το μυαλό μας ήταν πως εδώ, οι ρόλοι είναι πραγματικοί,και οι χαρακτήρες ρυθμίζουν από μόνοι τους τα αισθήματά τους, δεν τα ελέγχει κάποιος...
Μικροί θιασώτες της ζωής μας..

Προσπαθήστε να με καταλάβετε....

Είμαι διαφορετικός...Έτσι θέλω να πιστεύω...Λιγάκι ανήσυχος,λιγάκι "χαζός",η σκέψη μου συνεχώς ψάχνει αφορμή για να χαθεί κάπου μακριά από τη πραγματικότητα...Όπως λέει κ ένας φίλος μου είμαι περίεργο παιδί...Θα καταλάβετε..Αρκεί να προσπαθήσετε...