Εμείς οι άνθρωποι,όπως έλεγε κάποιος, μοιάζουμε με crystals...Άλλοι πιο όμορφοι,άλλοι λίγο λιγότερο,άλλοι πιο προσεγμένοι,άλλοι ακατέργαστοι,αρκετοί είναι συνηθισμένοι,και άλλοι λίγοι πιο σπάνιοι σε ομορφιά.. Και όπως είναι φυσιολογικό την ημέρα λαμπυρίζουμε, αντανακλώντας το φως του ήλιου προς όλες τις μεριές(όσοι είναι "πολύπλευροι"), προς λιγότερες οι υπόλοιποι ,πολλές φορές τυφλώνοντας με την εξωτερική μας εμφάνιση τους άλλους ,που μένουν σε αυτό που βλέπουν...
Αλλά όταν έρχεται η νύχτα είναι που πραγματικά βλέπεις κάποιους πόσο όμορφοι είναι...γιατί είναι εκείνοι οι λίγοι που φωτίζουν από μέσα τους,ένα φως που παρόμοιο δεν υπάρχει,και τότε απλά το ξέρεις ότι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο ξεχωριστό..Γι αυτό και αν έπρεπε να διαλέξω,θα ζούσα στο σκοτάδι
4.u.2.chriss....
Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι "δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες"..Θα διαφωνήσω μαζί τους. Αν βγεις έξω μια βόλτα σίγουρα θα δεις αρκετούς από αυτούς τους "πρίγκιπες". Κρίνουν αυστηρά τους γύρω τους γιατί νομίζουν πως έχουν όλα τα καλά του κόσμου πάνω τους. Δεν μπορούν να βρουν καμία να σταθεί δίπλα τους,γιατί "δεν κάνει"."δεν είναι αρκετά ωραία","δεν ντύνεται όπως στα Β.Π."αγνοώντας κάθε τι το εσωτερικό. Αποτυχημένοι. Σύγχρονοι νάρκισσοι και τίποτα άλλο,που η μόνη αγκαλιά που θα βρούνε ησυχία θα είναι αυτή της κρύας και αφιλόξενης λίμνης,πάνω από την οποία περνούνε ώρες θαυμάζοντας τους εαυτούς τους.. Έχουνε φτάσει σε σημείο σπάνια να κάνουνε κάτι με όλο τους το θέλω,οι εφήμερες αγάπες είναι για αυτούς ευκαιρία να κερδίσουν την αυτοπεποίθηση τους,να δούνε την "ομορφιά"τους να αντικατοπτρίζεται στα μάτια του άλλου..
Λένε ότι είναι δύσκολο να κάνεις κάποιον να σε αγαπήσει... Όχι! αυτό που είναι πραγματικά δύσκολο είναι να αφεθείς και να αγαπήσεις τον άλλο..Αποστολή που μπορεί να φέρει σε πέρας με επιτυχία μόνο ένας πραγματικός πρίγκιπας..
