"dance of wolves"

Οι Ινδιάνοι είχαν σε πολύ μεγάλη εκτίμηση τους λύκους που κατοικούσαν στις εκτάσεις τους.. Θεωρούνταν, και είναι ζώο περήφανο και έξυπνο, χαρακτηριστικά που πολλοί σημερινοί συνεχιστές του είδους μας θα ζήλευαν.. Διάβασα κάπου μια πολύ όμορφη ιστορία.. Συζητούσαν δύο Ινδιάνοι, ο ένας αρκετά μεγάλος, ηλικιωμένος και σοφός,ο άλλος νέος, με δίψα για γνώση.. Και έλεγε ο γέρος Ινδιάνος μια ιστορία για την αέναη πάλη που γινόταν μέσα του μεταξύ δυο λύκων. Ο πρώτος λύκος, έλεγε, είναι η κακία,η ζήλια, ο φθόνος, ο εγωισμός, το ψέμα, το μίσος. Ο δεύτερος είναι η αγάπη, η φιλία, η αξιοπρέπεια, η εσωτερική γαλήνη, η μετριοφροσύνη, η χαρά. Και τότε ο νεαρός ρώτησε: "Ποίος νικάει;",για να πάρει την απάντηση:"αυτός που ταΐζω.."