Έχει περάσει αρκετός καιρός από τη τελευταία φορά που απλά περιπλανήθηκα μέσα στη νύχτα χωρίς κανένα λόγο,μόνο κ μόνο για να σκεφτώ...Και "όλοι" ξαφνικά βάλθηκαν να με σταματήσουν... Γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το χρειάζομαι αυτό, να απομακρυνθώ για λίγο, να μείνω μόνος μου...Ένας άνθρωπος που κάθεται κ απλά σκέφτεται χωρίς να θέλει να πετύχει κάτι,χωρίς να τον έχει αναγκάσει κάτι,απλά κ μόνο για να νοιώσει τον εαυτό του,για να επαναπροσδιορίσει την αρμονία του με τον κόσμο,θεωρείται παθητικός από τον κόσμο,μοιρολάτρης.. Για μένα όχι.. Για μένα αυτή η προσπάθεια του ανθρώπου να ξαναβρεί τη θέση του στον κόσμο είναι από τις πιο υψηλές δράσεις που υπάρχουν.. "Μια δράση της ψυχής, που είναι δυνατή μόνο υπό τον όρο της εσωτερικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας" (Ε.Fromm). Υπομονή...
"Mon coeur est un palais flétri par la cohue;On s'y soûle, on s'y tue, on s'y prend aux cheveux..."
(Baudelaire,Les Fleurs du Mal)